Dag 8 Cascade d'Angon

Gisterenavond voordat we gingen slapen keken we nog eens naar buiten. We waren verbaasd, want alle lichtjes vanuit het dal waren "uit gedaan". Het regende behoorlijk en later begon het vreselijk te onweren het gaat er behoorlijk heftig aan toe. De volgende ochtend begrijpen we waarom we geen lampjes meer konden zien... het zicht wordt belemmerd door laag hangende wolken. Het heeft iets weg van een grote mistige brei. In de loop van de ochtend wordt het dal weer meer zichtbaar.

We laten ons bij het ontbijt door de gastheer en gastvrouw adviseren wat we kunnen gaan doen. Volgens buienradar zou het tussen ca. 12 uur en 15 uur droog zijn misschien een klein zonnetje. Er komen allerlei leuke suggesties. We besluiten dat het Chateau-de-Menthon-Saint-Bernard (bij het meer van Annecy) wordt. Maar we zien op google maps dat iets verder op (6 km) ook watervallen zijn. Het plan eerst naar de watervallen in Angon en daarna op de terugreis naar het kasteel. We slingeren weer de bergen door. Op zich is 38 km niet heel ver weg, maar door alle slingerwegen, kleine dorpjes (veelal mag je maar 30km) en haarspeldbochten schiet het niet heel hard op. Na ongeveer een uur komen we aan bij Plage d'Angon een strandje aan het meer.

Vanaf de overkant van de weg volgen we de bordjes "Cascade d"Angon". De route er naar toe is maar 1,5 km en duurt 55 min. Dat hebben we geweten. Het wandelpad er naar toe heeft bijna continu een helling van ca. 8 -15% grote delen van de route bestaat uit grote rotsblokken oftewel het was een grote klimpartij. Daarbij hielp het niet dat het daarvoor flink had geregend alle boomstronken en rotsblokken waren nogal glibberig. Geregeld moesten we even stilstaan om uit te puffen, bij te komen om dan de volgende 200 meter te klauteren.

Uiteindelijk komen we bovenaan en dan moeten we nog een glibberpartij en hier en daar een klimpartij naar beneden doen om bij de waterval te komen. Maar als we daar zijn is het ook wel ongelofelijk prachtig en heel erg indrukwekkend.

De terugreis gaat een stuk makkelijker, je hoeft jezelf niet steeds bij elk rotsblok omhoog te hijsen, je voelt het natuurlijk wel in je knieën want je moet hier en daar een flinke stap naar beneden zetten en natuurlijk nog wel uitkijken omdat sommige delen behoorlijk glad zijn, je goed moet zoeken waar je je voeten neer kunt zetten, maar omdat de zon al even heeft geschenen is de bovenste laag hier en daar droog. Binnen een half uurtje zijn we beneden.

In het eerst volgende plaatsje zetten we de auto neer om op zoek te gaan naar een café voor een bak koffie, dat is nog niet zo makkelijk want alles sluit na drie uur. Maar we hebben wat gevonden, als we klaar zijn is het al laat in de middag en begint het weer vreselijk te regenen we besluiten het kasteel over te slaan en weer slingerend huiswaarts te keren.