Dag 12: Santa Caterina del Sasso en Rocca di Angera

De laatste dag alweer. De dag begint met sluier bewolking, wat maakt dat we starten met een heerlijke temperatuur. 

In de ochtend staat op het programma Santa Caterina del Sasso op zo'n 15 km van de B&B.

Het is erg indrukwekkend. We zijn allebei zwaar onder de indruk hoe mooi de gebouwen zijn die tegen de rots aangekleeft zitten, hoe mooi de fresco's zijn, het glas in lood. En niet te vergeten het uitzicht. Werkelijk prachtig!

In het midden van de Middeleeuwen, was het meer een fundamentele communicatieroute doorkruist door kooplieden, pelgrims en allerlei soorten reizigers.

Alberto, behorend tot het rijke Besozzi-huis, een rijke en hebzuchtige koopman,  hij leidt een zorgeloos leven. Terugkerend van de "Vergante"-markt, verrast een plotselinge storm, met regen en harde wind, zijn kleine boot en kantelt hij en zwevend vastklampend aan een stuk hout, bang voor mogelijke en bijna dood, roept Albert de heilige martelares Catharina van Alexandrië aan, zwoer om zijn levensstijl te veranderen en zich uitsluitend te wijden aan boete en gebed.

Hij slaagt  erin om recht onder de Sasso Bàllaro aan de grond te lopen, hij trekt zich terug in een natuurlijke grot en eet kruiden en wortels.

Als vele jaren later een verschrikkelijke plaag het gebied langs de oevers van het meer treft, vragen de inwoners van de naburige dorpen de kluizenaar om gebed en hij laat in ruil daarvoor een kleine kapel bouwen ter ere van de heilige Catherina.

https://www.eremosantacaterina.it/it/l-eremo/storia

Na deze indrukken gaan we weer terug naar de B&B en nemen een plons in het koude zwembad. Even bibberen maar dan toch ook weer heerlijk. Lekker even twee uurtjes luieren in de zon.

Om een uur of half 3 gaan we ons omkleden, want ik wil toch eigenlijk ook nog even naar het kasteel in Angera "Rocca di Angera". Tenslotte is dat om de hoek (4,2 km). We parkeren de auto onderop de berg in het stadje Angera, later blijkt dat we gewoon helemaal naar boven hadden kunnen rijden. Na een klim komen we bij de poorten van het kasteel. Wat er erg imposant uitziet. Ook de trap helemaal naar de toren, waar je werkelijk een waanzig uitzicht hebt over het Lago Maggiore en omgeving.

Het kasteel bestaat uit vijf verschillende gebouwen, gebouwd vanaf de eeuw na het jaar duizend tot de zeventiende eeuw: de Castellana-toren, de Scaligera-vleugel, de Visconti-vleugel, de Giovanni Visconti-toren, de vleugel van de Borromeus. Alleen al de grootte en de hoogte van de kamers zijn enorm indruwekkend.

De Sala della Giustizia is kort na de slag bij Desio in 1277 volledig met fresco's is beschilderd.

In de ceremoniezaal is een ​​reeks fresco's uit de eerste helft van de vijftiende eeuw te bewonderen uit het Palazzo Borromeo in Milaan, die in 1946 naar de Rocca di Angera werden gebracht nadat een bombardement het stadspaleis had verwoest. Ze zijn gemaakt door de school van Michelino da Besozzo.

Na het kasteel gaan we de tuin in. Deze is zo goed mogelijk gereconstrueerd naar hoe het er in de middeleeuwen uit heeft moeten zien. Werkelijk een plaatje! Een prachtige romantische tuin, diverse hoekjes en gaatjes. Fruitbomen afgewisseld met notenbomen, prieeltjes, waterpartijen, kruiden en groententuin. De tuin is voor kasteelbegrippen niet groot, maar door de inrichting is het optimaal benut. Ik ben verliefd op de tuin.

In het kasteel wordt tijdens ons verblijf voorbereidingen getroffen voor een Italiaanse bruiloft voor na sluitingstijd. Ik snap het wel de hele omgeving (kadteel en tuin) is net een sprookje en het decor voor een filmset.

https://www.isoleborromee.it/rocca-di-angera/

Nog 1x duiken we met muggenspray (niet dat het helpt, want het lijkt wel of we de pokken hebben we zitten allebei onder de mega bulten) en een glas rose heerlijk de tuin in en genieten van de late middag zon.

Daarna is de vraag gaan we het stukje lopend of met de auto (1,3 km) naar het dorp. Er staan flinke buien bij mijn app op de radar, maar de app van Albert geeft iets anders aan. We besluiten te gaan lopen. We doen een drankje in de avond zon bij het cafe in Ranco.

De lucht veranderd langzaam en laat nu een gelige gloed zien.... dat voorspelt niet veel goeds! Volgens Albert blijft het droog en blijft het achter de bergen, maar ik denk dat er een beste bui aan komt. Om 20.00 uur hebben we gereserveerd om te gaan eten en we zitten nog niet of......het gaat vreselijk regenen en onweren. Werkelijk met bakken komt het naar beneden. Om een uur of 22.10 is het eindelijk een soort van droog en gaan we gauw naar de B&B. Gelukkig hebben ze ook nog een paraplu voor ons en in een snel tempo lopen we naar de B&B. We komen gelukkig droog over.

Wat een heerlijke dag was dit en een fantastisch mooie afsluiting van onze reis door Italie.